Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Ο καλλιτέχνης έχει πραγματευτεί το έργο με δύο τρόπους και τεχνικές. Στην αριστερή πλευρά για να περιγράψει τη θάλασσα έχει χρησιμοποιήσει μικρές και πλατιές πινελιές στα πλαίσια του ιμπρεσιονισμού, ενώ το παιδί που ετοιμάζεται να βουτήξει και τη γυναίκα με το καπέλο τα έχει ζωγραφίσει πιο αφαιρετικά, με μεγάλες πινελιές. Τα περιγράμματά των μορφών είναι καθαρά και ορίζουν τις μορφές στο χώρο. Δεν έχουμε πλήρη γνώση του χώρου και του χρόνου τέλεσης της σκηνής, αλλά αισθανόμαστε το αεράκι που φυσάει και τον ήλιο του καλοκαιριού, ακόμα και αν δεν μπορούμε να ορίσουμε αν είναι πρωί ή απόγευμα. Το έργο δε θυμίζει σε τίποτα τις ανεικονικές, σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιουν των προηγούμενων και επόμενων χρόνων. Πιθανότατα ο Κλιουν να αποτυπώνει ένα πραγματικό γεγονός, να συλλαμβάνει δηλαδή μια πραγματική σκηνή στο Γκουρζούφ και το έργο να έχει ζωγραφιστεί plein air.

Ivan Vasilyevich Kliun (Kliunkov) / Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ)
Ο Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ) γεννήθηκε το 1873 στο Μπολσίγιε Γκόρκι, της επαρχίας Βλαντιμίρ, ενώ από το 1881 ως το 1892 έζησε μαζί με την οικογένειά του στην Ουκρανία. Τα χρόνια 1892-1893 εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο ζαχάρεως στην επαρχία Βορόνεζ. Την περίοδο 1892-1896 έζησε στην Πολωνία, όπου και παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας (1896). Το 1898, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως λογιστής και από το 1900 μαθήτευσε σε διάφορα εργαστήρια, ανάμεσα στα οποία και αυτό του Φιόντορ Ρέρμπεργκ (1903-1906), όπου συνάντησε το Μαλέβιτς. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις στη Μόσχα, στην Πετρούπολη, στο Οριόλ και στο Κουρσκ. Την περίοδο 1914-16 δημιούργησε σειρές ανάγλυφων αι γλυπτών στο χώρο. Το 1915, υποστήριξε το Σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και τα χρόνια 1915-16 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της πρωτοπορίας όπως Τραμ V , 0,10, Το Μαγαζί και στην έκθεση της ομάδας Βαλές Καρό. Το 1918 ορίστηκε διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΙΖΟ ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), τα χρόνια 1918-21 ήταν Καθηγητής Ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ), στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και κατά την περίοδο 1920-21 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Στις δεκαετίες 1920-1930 δημιούργησε μια σειρά νεκρών φύσεων με γεωμετρικές φόρμες και χρωματικούς συνδυασμούς. Το 1922, παρουσίασε έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην Γκαλερί βαν Ντίμεν στο Βερολίνο. Κατά το διάστημα 1923-30 σχεδίασε μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και το 1925 στράφηκε στον Πουρισμό. Το 1936, ζωγράφισε μία μνημειακή σύνθεση για τον προθάλαμο του Πανρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας με τίτλο Η Ζωή στη Θάλασσα. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.