Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Μια μεγάλη κοκκινόμαυρη κηλίδα επεκτείνεται στο χώρο δημιουργώντας αυλάκια και αφήνοντας το χρώμα να διαρρεύσει, να αλλοιωθεί και να νερωθεί αποκτώντας μια ροζ - πορτοκαλί απόχρωση. Το μόρφωμα αιωρείται μέσα στο αγαπημένο μπλε του Μπορίς. Το έργο θυμίζει έντονα ένα ωάριο, θυμίζει μια έκλειψη ηλίου, το μαύρο χρώμα όταν στάζει πάνω στο κόκκινο. Αν και το έργο δεν περιγράφει κάτι παραστατικό θυμίζει έντονα κάτι από το φυσικό περιβάλλον, κάτι που έχουμε ξαναδεί.

Ender Boris / Έντερ Μπορίς (Ρώσος, 1893-1960). Ο Μπορίς Έντερ σπούδασε στο εργαστήριο του Ιβάν Μπιλίμπιν (1905-07). Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης (1914-15) και στη συνέχεια στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) της Πετρούπολης (1918-23). Το 1919 ζωγράφισε την πρώτη αφηρημένη του σύνθεση και το 1923 έγινε μέλος της ομάδας "Βλέπω - Γνωρίζω" (Zorved) μαζί με αλλους μαθητές του Ματιούσιν. Δούλεψε ως ερευνητής στο Τμήμα Οργανικής Παιδείας του Κρατικού Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΓΚΙΝΧΟΥΚ) (1923-26) και διεύθυνε το το Τμήμα Ζωγραφικής ατο Εργαστήριο Χρωματικής και Ηχητικής Κίνησης (1925-1927). Το 1928 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα και εργάστηκε ως ως διακοσμητής εσωτερικών χώρων, ενώ παράλληλα ενδιαφέρθηκε και για την πολυχρωμία στην αρχιτεκτονική (1930-31). Εκτός από τη ζωγραφική, έπαιζε βιολί και έγραφε ποιήματα. Αναφορικά με την ποίηση πρέπει να δέχτηκε την επίδραση της γυναίκας του Mikhail Matiushin, Yelena Guro με την οποία είχε ιδιαίτερη σχέση. Ο Matiushin αποκαλούσε τον Boris "αυθεντία των πράσινων και βιολέ συνδυασμών".