Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Η Μαρία Έντερ συμμετείχε σε όλα τα πειράματα της οργανικής σχολής στο ΓΚΙΝΧΟΥΚ και ήταν η πιο σημαντική βοηθός του Ματιούσιν. Αναπόφευκτα οι συνεχείς παρατηρήσεις της στη φύση μετά από διαλογισμό και με άξονα τη διευρυμένη όραση προκάλεσαν αφαιρετικούς πίνακες, που αν και μας δίνουν την εντύπωση ότι παρουσιάζουν ένα τοπίο δεν αναγνωρίζουμε ούτε το χρόνο, ούτε το χώρο. Τα χρώματα συνδυάζονται με επιτυχία το ένα με το άλλο και χρησιμοποιούνται συνήθως τα βασικά με τα συμπληρωματικά και τα ενδιάμεσά τους.

Ender Maria / Έντερ Μαρία
Η Μαρία Βλαντιμίροβνα Έντερ (1897-1942) ήταν η πιο στενή συνεργάτης του Μιχαήλ Ματιούσιν και εργαζόταν για εκείνον από το 1916. Από το 1918 ως το 1922 σπούδασε στα Εργαστήρια Ρεαλισμού του Χώρου στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) της Πετρούπολης με το Ματιούσιν ως δάσκαλο. Το 1923, έγινε μέλος του Μουσείου Ζωγραφικής Παιδείας στην Πετρούπολη και συμμετείχε στην Έκθεση ζωγραφικής όλων των τάσεων των καλλιτεχνών της Πετρούπολης. Το 1924, πήρε μέρος στη 14η Μπιενάλε της Βενετίας. Κατά την περίοδο 1925-26 εργάστηκε στο Τμήμα Οργανικής Παιδείας του ΓΚΙΝΧΟΥΚ, ως διευθύντρια στο Εργαστήριο Αντίληψης Μορφής-Χρώματος, ενώ την περίοδο 1930-32 δίδαξε θεωρία του χρώματος στο Ινστιτούτο Προλεταριακής Εικαστικής Τέχνης του Λένινγκραντ. Το 1932, βοήθησε το Ματιούσιν στη σύνταξη της μελέτης του «Οι νόμοι που κυβερνούν την ποικιλία των χρωματικών συνδυασμών: Εγχειρίδιο χρώματος». Στη δεκαετία του 1930 σενέχισε να ασχολείται με τα προβλήματα του χρώματος στην αρχιτεκτονική. Συμμετείχε μαζί με τον αδελφό της Μπορίς στις χρωματικές διακοσμήσεις των σοβιετικών περιπτέρων στις Παγκόσμιες Εκθέσεις στο Παρίσι (1937) και στη Νέα Υόρκη (1939).