Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Ο Κ. Ρέντκο, ενθουσιασμένος από τα επιτεύγματα της επιστήμης, γράφει το 1921: "ήδη μισό χρόνο τώρα δε ζωγραφίζω. Με απασχολούν τα υλικά επιτεύγματα της επιστήμης […] Έφτασε ο καιρός των κοινωνικών ζητημάτων και μεθόδων, της εφαρμογής τους στη ζωή, όπου κυριαρχούν η φυσική, η μηχανική, η χημεία -όλοι μιλούν για τη "θεωρία της σχετικότητας" του Αϊνστάιν, για τον καθορισμό του ακριβούς βάρους του ατόμου, που εφευρέθηκε από τον Ε. Ρέχερφορντ, και σ' εμάς, στη Ρωσία για την τελευταία εφεύρεση - το ραδιόφωνο […] Επινοούνται νέες επιστημονικές υποθέσεις, οι οποίες ακούγονται σε διαλέξεις φυσικής και πρακτικών επιστημών". (Ημερολόγιο του Κ. Ρέντκο, Φεβρουάριος, 1917)
Ο καλλιτέχνης ενδιαφέρεται αρκετά για τη φύση του ηλεκτρισμού και των οπτικών φαινομένων, καθώς και για τους νόμους της ενέργειας, τους οποίους θεωρεί βασικούς. Η ενέργεια του φωτός, η δυναμική και ηλεκτρική ενέργεια, είναι τα θέματα των ζωγραφικών και σχεδιαστικών συνθέσεών του.
Ακολουθώντας τη θεωρία του για τον "Ηλεκτροοργανισμό" ο Κ. Ρέντκο κατά τη διάρκεια των ετών 1922-23 δημιουργεί μια μεγάλη σειρά από πίνακες και σχέδια: Δυναμίτης, Η ταχύτητα, Δυναμική φόρμας και χρώματος κ.ά. Σ' αυτές τις συνθέσεις ο Κ. Ρέντκο, όπως και ο Πλαξίν στο έργο του Πλανητικό, προσπαθούν να δώσουν μια ζωγραφική παραστατική λύση για τα αφηρημένα και τεχνικά φαινόμενα. Σε τέτοια έργα, αναμφίβολα, είναι παρόν το στοιχείο της μυθοπλασίας : χωρίς να πλησιάζουν την πραγματικότητα, την ίδια στιγμή βγαίνουν από τα σύνορα του καθαρά φορμαλιστικού πειράματος.

Redko Kliment / Ρέντκο Κλίμεντ
O Κλίμεντ Νικολάγιεβιτς Ρέντκο γεννήθηκε το 1897 στο Χελμ της Πολωνίας και πέθανε στη Μόσχα το 1956. Το 1910 γράφτηκε στη Σχολή Αγιογραφίας της μονής Κίεβο-Πετσέρσκ με δάσκαλο τον Α. Τσίζεφσκι. Γνωρίστηκε με το Βασίλι Τσεκρίγκιν. Παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή της Εταιρείας για την Προώθηση των Τεχνών της Πετρούπολης (1914-15) και το 1915 πήγε εθελοντής στο στρατό. Έγινε πιλότος της Αυτοκρατορικής Αεροπορίας (1916-17). Το 1918, μετοίκησε στο Κίεβο. Παρακολούθησε μαθήματα στην Καλλιτεχνική Ακαδημία της Ουκρανίας και πήρε μέρος στη διακόσμηση της πόλης για τον εορτασμό της Επανάστασης. Γνωρίστηκε με τον Πάβελ Τσελίτσιου και το Σ. Νικρίτιν. Το 1920 πήγε στη Μόσχα, όπου παρακολούθησε μαθήματα στο ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ (1920-22). Μετά από μια σύντομη σουπρεματιστική περίοδο, που κράτησε μέχρι το τέλος του 1921 υιοθέτησε στη ζωγραφική του τους "μηχανικούς οργανισμούς". Πρωτοστάτησε στην ίδρυση της ομάδας "Ηλεκτροοργανισμός". Η ομάδα διοργάνωσε μια έκθεση στο Μουσείο Ζωγραφικής Παιδείας της Μόσχας το 1922. Συμμετείχε στην Πρώτη Έκθεση ρωσικής τέχνης στο Βερολινο και την Πετρούπολη. Χαρακτήρισε το έργο του από το 1923 ως το 1924 ως "λουμινιστικο΄" Το 1924 συμμετείχε στην πρώτη διαλογική έκθεση των ενώσεων δραστικής επαναστατικής τέχνης στη Μόσχα. Στον κατάλογο υπέγραψε τη διακήρυξη των "Προβολιστών". Ατομική του έκθεση στη Μόσχα το 1926. Από τον Ιανουάριο του 1927 ως τον Οκτώβριο του 1935 έζησε στο Παρίσι. Ήταν μέλος μιας ομάδας ουκρανών καλλιτεχνών του Παρισιού και της Ένωσης Επαναστατικών Καλλιτεχνών της Γαλλίας. Από το 1935 έζησε στη Μόσχα. Εργάστηκε ως σχεδιαστής για την Αγροτική Έκθεση στη Μόσχα (1938-40) και ζωγράφιζε ρεαλιστικά.