Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Ο Κλιουν παρουσιάζει ένα αντίγραφο του έργου "Κανάτι και Βιολί" του Georges Braque που είδε σε φωτογραφία δημοσιευμένη στο Esprit Nouveau, τεύχος 23. Το συγκεκριμένο έργο του Braque είναι ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα του Αναλυτικού Κυβισμού. Τα αντικείμενα συλλαμβάνονται από περισσότερες της μιας γωνίας ταυτόχρονα, με προφανή το στόχο να ενισχυθεί αυτό που βλέπουμε μ' αυτό που γνωρίζουμε. O Braque προσπαθεί να κάνει το χώρο "χειροπιαστό". Δε στρέφεται από την περιγραφή του αντικειμένου στην ιδέα του αντικειμένου, αλλά από την πραγματικότητα του αντικειμένου στην πραγματικότητα του πίνακα.
Οι Πικάσο και Μπρακ είχαν εμβαθύνει στη μελέτη και την απόδοση του ζωγραφικού αντικειμένου. Οι πειραματισμοί τους βασίστηκαν στη μέτρηση και των έξι πλευρών του τετραγώνου, καθώς θέλησαν να «δουν» ταυτόχρονα όλες τις επιφάνειές του για να τις παρουσιάσουν όλες μαζί σε μια επίπεδη απόδοση καταργώντας την τρίτη διάσταση. Ο Κυβισμός διακρίνεται στον Αναλυτικό (1909-12) και το Συνθετικό Κυβισμό (1912-14). Στον Αναλυτικό Κυβισμό οι καλλιτέχνες στρέφονται στην ανθρώπινη μορφή και τη νεκρή φύση, αναλύουν το αντικείμενο απελευθερώνοντας τη φόρμα του και υποβαθμίζουν τον παράγοντα χρώμα, χρησιμοποιώντας ώχρες και υποτονικά χρώματα, καθώς σημασία έχει η φόρμα και όχι το χρώμα του αντικειμένου. Τέλος, η ταυτόχρονη θέαση του αντικειμένου από πολλές γωνίες έχει ως στόχο να ενισχυθεί αυτό που βλέπουμε με εκείνο που γνωρίζουμε.

Ivan Vasilyevich Kliun (Kliunkov) / Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ)
Ο Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ) γεννήθηκε το 1873 στο Μπολσίγιε Γκόρκι, της επαρχίας Βλαντιμίρ, ενώ από το 1881 ως το 1892 έζησε μαζί με την οικογένειά του στην Ουκρανία. Τα χρόνια 1892-1893 εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο ζαχάρεως στην επαρχία Βορόνεζ. Την περίοδο 1892-1896 έζησε στην Πολωνία, όπου και παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας (1896). Το 1898, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως λογιστής και από το 1900 μαθήτευσε σε διάφορα εργαστήρια, ανάμεσα στα οποία και αυτό του Φιόντορ Ρέρμπεργκ (1903-1906), όπου συνάντησε το Μαλέβιτς. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις στη Μόσχα, στην Πετρούπολη, στο Οριόλ και στο Κουρσκ. Την περίοδο 1914-16 δημιούργησε σειρές ανάγλυφων αι γλυπτών στο χώρο. Το 1915, υποστήριξε το Σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και τα χρόνια 1915-16 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της πρωτοπορίας όπως Τραμ V , 0,10, Το Μαγαζί και στην έκθεση της ομάδας Βαλές Καρό. Το 1918 ορίστηκε διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΙΖΟ ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), τα χρόνια 1918-21 ήταν Καθηγητής Ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ), στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και κατά την περίοδο 1920-21 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Στις δεκαετίες 1920-1930 δημιούργησε μια σειρά νεκρών φύσεων με γεωμετρικές φόρμες και χρωματικούς συνδυασμούς. Το 1922, παρουσίασε έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην Γκαλερί βαν Ντίμεν στο Βερολίνο. Κατά το διάστημα 1923-30 σχεδίασε μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και το 1925 στράφηκε στον Πουρισμό. Το 1936, ζωγράφισε μία μνημειακή σύνθεση για τον προθάλαμο του Πανρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας με τίτλο Η Ζωή στη Θάλασσα. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.