Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Ο Κλιουν παρουσιάζει το αντίγραφο μιας Νεκρής φύσης του Leger που είδε σε φωτογραφία δημοσιευμένη στο Esprit Nouveau τεύχος 20. Ο Leger θεωρείται ένας από τους εξερευνητές του Κυβισμού και προσπάθησε να βρει τα μορφικά ισοδύναμα για την ομορφιά της μοντέρνας εποχής, επιβάλλοντας μια εικονογραφία της μηχανής. Ο μετασχηματισμός μορφών και αντικειμένων σε φόρμες με επικρατέστερες εκείνες του κύλινδρου και του κώνου στην ογκομετρική τους λειτουργία παραπέμπουν άμεσα στο Cezanne.
Παρουσιάζεται μια νεκρή φύση με μία φρουτιέρα και ένα μπολ πάνω σε ένα τραπέζι. Από το εσωτερικό του δωματίου δεν μπορούμε να διακρίνουμε περισσότερα στοιχεία, καθώς ο Leger επιτείνει την προσοχή του και των θεατών στη νεκρή φύση πάνω στο τραπέζι. Γεωμετρικά σχήματα, κάθετες και οριζόντιες γραμμές συνθέτουν αυτό το παράδοξα πολύχρωμο κυβιστικό έργο. Ο Leger ήταν από εκείνους τους ζωγράφους που δε συμμεριζόταν την άποψη των κυβιστών για μονοχρωμίες και χαμηλές τονικές κλίμακες, αλλά χρωμάτιζε τα έργα του με έντονα χρώματα, ερχόμενος έτσι πιο κοντά στον Ορφικό Κυβισμό του Delaunay.

Ivan Vasilyevich Kliun (Kliunkov) / Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ)
Ο Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ) γεννήθηκε το 1873 στο Μπολσίγιε Γκόρκι, της επαρχίας Βλαντιμίρ, ενώ από το 1881 ως το 1892 έζησε μαζί με την οικογένειά του στην Ουκρανία. Τα χρόνια 1892-1893 εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο ζαχάρεως στην επαρχία Βορόνεζ. Την περίοδο 1892-1896 έζησε στην Πολωνία, όπου και παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας (1896). Το 1898, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως λογιστής και από το 1900 μαθήτευσε σε διάφορα εργαστήρια, ανάμεσα στα οποία και αυτό του Φιόντορ Ρέρμπεργκ (1903-1906), όπου συνάντησε το Μαλέβιτς. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις στη Μόσχα, στην Πετρούπολη, στο Οριόλ και στο Κουρσκ. Την περίοδο 1914-16 δημιούργησε σειρές ανάγλυφων αι γλυπτών στο χώρο. Το 1915, υποστήριξε το Σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και τα χρόνια 1915-16 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της πρωτοπορίας όπως Τραμ V , 0,10, Το Μαγαζί και στην έκθεση της ομάδας Βαλές Καρό. Το 1918 ορίστηκε διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΙΖΟ ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), τα χρόνια 1918-21 ήταν Καθηγητής Ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ), στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και κατά την περίοδο 1920-21 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Στις δεκαετίες 1920-1930 δημιούργησε μια σειρά νεκρών φύσεων με γεωμετρικές φόρμες και χρωματικούς συνδυασμούς. Το 1922, παρουσίασε έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην Γκαλερί βαν Ντίμεν στο Βερολίνο. Κατά το διάστημα 1923-30 σχεδίασε μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και το 1925 στράφηκε στον Πουρισμό. Το 1936, ζωγράφισε μία μνημειακή σύνθεση για τον προθάλαμο του Πανρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας με τίτλο Η Ζωή στη Θάλασσα. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.