Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Κατά τις δεκαετίες του 1910 και του 1920 πολλοί Ρώσοι καλλιτέχνες της πρωτοπορίας άρχισαν να αναζητούν επισταμένα μια τέχνη που θα συνδύαζε ταυτόχρονα το νέο με το καθολικό. Το φως και το χρώμα, που από πολύ καιρό όριζαν το αισθητικό πεδίο ενός ασαφούς συμβολισμού, ερμηνεύονταν εκ νέου από την οπτική της ηλεκτρομαγνητικής και της ενέργειας. Ο Πλάξιν, όπως και ο Ρέντκο, προσπαθεί να δώσει στο έργο του μια ζωγραφική παραστατική λύση για τα αφηρημένα και τεχνικά φαινόμενα. Σε τέτοια έργα είναι αναμφίβολα παρόν το στοιχείο της μυθοπλασίας, χωρίς να πλησιάζουν στην πραγματικότητα, την ίδια στιγμή βγαίνουν από τα σύνορα του καθαρά φορμαλιστικού πειράματος.

Plaksin Mikhail / Πλάξιν Μιχαήλ
Ο Μιχαήλ Ματβέγιεβιτς Πλάξιν γεννήθηκε στο Στσλίσελμπουργκ το 1898 και πέθανε στη Μόσχα το 1965. Άρχισε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία ως σπουδαστής λιθογραφίας. Σπούδασε στη Σχολή της Εταιρείας για την Προώθηση των Τεχνών στην Πετρούπολη. Το 1916 επιστρατεύτηκε. Σχεδίσαε σκηνικά για εραστιεχνικές θεατρικές παραστάσεις στο Κρόνσταντ (1917-18). Από το 1919 ως τον Ιανουάριο του 1921 δούλεψε ως καλλιτέχνης του στρατού στο Εκατερινμπούργκ, επικεφαλής του τμήματος τυπογραφίας της τοπικής Σχολής Καλών Τεχνών. Στη Μόσχα από το Φεβρουάριο του 1921, παρακολούθησε μαθήματα στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ. Μέλος της ομάδας "Ηλεκτροοργανισμός", παρουσίασε τα αφηρημένα του σχέδια στην έκθεση που διοργάνωσε η ομάδα στο Μουσείο Ζωγραφικής Παιδείας στη Μόσχα και την Πρώτη διαλογική έκθεση των ενώσεων δραστικής επαναστατικής τέχνης στη Μόσχα το 1924. Στη δεκαετία του 1920 εργάστηκε ως σκηνογράφος. Δούλεψε για το σοβιετικό περίπτερο της Διεθνούς Έκθεσης Τύπου στην Κολωνία το 1928 κα έφτιαξε με τον Αλεξάντρ Λαμπάς πολλά διοράματα για τις Συνομοσπονδιακές Αγροτικές Εκθέσεις των δεκαετιών 1930 ως 1950. Από το 1920 ασχολήθηκε με εφευρέσεις. Έφτιαξε μια έγχρωμη κινηματογραφική μηχανή και συστήματα στερεοσκοπικής προβολής σε συνεργασία με τον Πάβελ Ματόριν.