Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Στα καλλιτεχνικά εργαστήρια της Μόσχας και της Πετρούπολης οι καλλιτέχνες ενδιαφέρονταν άμεσα για τις χρωματικές θεωρίες και ανέπτυξαν και οι ίδιοι τις δικές του σκέψεις και πειραματίζονταν συστηματικά πάνω στο «σωστό» συνδυασμό των χρωμάτων. Γνωστές είναι οι σκέψεις του Βασίλι Καντίνσκι και του Μιχαήλ Ματιούσιν για το ρόλο των χρωμάτων και το πως επηρεάζουν το περίγραμμα των σχημάτων, αλλά και το πόσο διαφορετικά ο θεατής, λόγω της ψυχολογικής πίεσης, αντιμετωπίζει ένα κίτρινο τρίγωνο αντί ένα μπλε. Τα σχήματα ανάλογα με το πως χρωματίζονταν έδιναν και διαφορετική εντύπωση, φαινόντουσαν μικρότερα ή μεγαλύτερα, είχαν περισσότερο ή λιγότερο όγκο. Οι σουπρεματιστές, οι καλλιτέχνες της οργανικής τέχνης και οι μαθητές στα καλλιτεχνικά εργαστήρια διδάσκονταν τις χρωματικές θεωρίες και πειραματίζονταν καθημερινά πάνω στις φόρμες και τα χρώματα. Ο Κλιουν έχει φτιάξει έναν πίνακα, που μοιάζει με οδηγό, όπως αυτός της χημείας, στον οποίο έχει βάλει διάφορα γεωμετρικά σχήματα, συνδυασμένα χρωματικά και σχηματικά με διάφορους τρόπους, ενώ στη δεξιά πλευρά, στο κάτω μέρος έχει ζωγραφίσει ρεαλιστικά ανθρώπους, μια κάτοψη και τρεις προσόψεις εκκλησιών, μια κιθάρα, γυάλινα σκεύη και διάφορα μορφώματα. Στον πίνακα αναγνωρίζονται αρκετά έργα και μελέτες του.

Ivan Vasilyevich Kliun (Kliunkov) / Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ)
Ο Ιβάν Βασιλιεβίτς Κλιουν (Κλιουνκόφ) γεννήθηκε το 1873 στο Μπολσίγιε Γκόρκι, της επαρχίας Βλαντιμίρ, ενώ από το 1881 ως το 1892 έζησε μαζί με την οικογένειά του στην Ουκρανία. Τα χρόνια 1892-1893 εργάστηκε ως λογιστής σε εργοστάσιο ζαχάρεως στην επαρχία Βορόνεζ. Την περίοδο 1892-1896 έζησε στην Πολωνία, όπου και παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή για την Προώθηση των Τεχνών της Βαρσοβίας (1896). Το 1898, εγκαταστάθηκε στη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως λογιστής και από το 1900 μαθήτευσε σε διάφορα εργαστήρια, ανάμεσα στα οποία και αυτό του Φιόντορ Ρέρμπεργκ (1903-1906), όπου συνάντησε το Μαλέβιτς. Συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις στη Μόσχα, στην Πετρούπολη, στο Οριόλ και στο Κουρσκ. Την περίοδο 1914-16 δημιούργησε σειρές ανάγλυφων αι γλυπτών στο χώρο. Το 1915, υποστήριξε το Σουπρεματισμό του Μαλέβιτς και τα χρόνια 1915-16 συμμετείχε σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις της πρωτοπορίας όπως Τραμ V , 0,10, Το Μαγαζί και στην έκθεση της ομάδας Βαλές Καρό. Το 1918 ορίστηκε διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΙΖΟ ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ), τα χρόνια 1918-21 ήταν Καθηγητής Ζωγραφικής στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ), στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και κατά την περίοδο 1920-21 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Στις δεκαετίες 1920-1930 δημιούργησε μια σειρά νεκρών φύσεων με γεωμετρικές φόρμες και χρωματικούς συνδυασμούς. Το 1922, παρουσίασε έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στην Γκαλερί βαν Ντίμεν στο Βερολίνο. Κατά το διάστημα 1923-30 σχεδίασε μια σειρά φουτουριστικών εκδόσεων και το 1925 στράφηκε στον Πουρισμό. Το 1936, ζωγράφισε μία μνημειακή σύνθεση για τον προθάλαμο του Πανρωσικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας με τίτλο Η Ζωή στη Θάλασσα. Πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου του 1943.