Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Στο εργαστήριο του ΓΚΙΝΧΟΥΚ πειραματίζονταν όχι με την πιστή αναπαραγωγή της φύσης, αλλά σκόπευαν στην κατανόηση των σχημάτων, των χρωμάτων, του όγκου και του βάθους των στοιχείων που τη συνθέτουν σε σχέση πάντοτε με το χώρο. Οι μαθητές εκτελούσαν τα πειράματα με μεγάλο ζήλο και παρουσίαζαν τα αποτελέσματα στο δάσκαλο.
Οι πίνακες της Ξένιας Έντερ που παρουσιάζουν διάφορα τοπία είναι plein air. Παρουσιάζουν οριζόντιες και καθετες εικόνες των τοπίων που παρατηρούσε η καλλιτέχνιδα με το σύστημα της «διευρυμένης όρασης» του Ματιούσιν. Τα χρώματα και οι μορφές όλων των φυσικών αντικειμένων (δέντρα, θάμνοι, αγροί, λίμνες κ.ά.) αλληλενεργούν και δημιουργούν έναν πολύχρωμο ρυθμό σε όλη την επιφάνεια. Τα ξεχωριστά αντικείμενα,που διακρίνονται στη συνήθη προοπτική, εξαφανίζονται και βλέπουμε το φως και το χρώμα που χαρακτηρίζουν ένα τοπίο, την εικόνα της φύσης, αυτό που αποκαλούσε ο Ματιούσιν «Νέο Ρεαλισμό του Χώρου». Η εικόνα της Λίμνης στους χαρακτηριστικούς πίνακές της επηρεάζεται από το χρόνο και την εποχή της παρατήρησης. Τα πρόσθετα χρώματα, που συνδέουν τα κύρια, δεν είναι ζωηρά, αλλά εντείνουν τη φωτεινότητα και καθαρότητα των κύριων. Η Ξένια Έντερ έχει μια τάση για τον γεωμετρισμό και συχνά τα τοπία της μετατρέπονται σε μωσαϊκά πολύχρωμων σχημάτων.

Ender Ksenia / Έντερ Ξένια
Η Ξένια Βλαντιμίροβνα Έντερ (1895-1955) έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική, τη μουσική, την ποίηση και το θέατρο. Σπούδασε στα Εργαστήρια Ρεαλισμού του Χώρου στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) της Πετρούπολης (1918-1922) με καθηγητή τον Μιχαήλ Ματιούσιν, και παράλληλα εργάστηκε στην ομάδα Ζορβέντ (Βλέπω – Γνωρίζω). Από το 1923 ως το 1926 εργάστηκε στο Τμήμα Οργανικής Παιδείας του Κρατικού Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΓΚΙΝΧΟΥΚ), που διεύθυνε ο Ματιούσιν και συμμετείχε ενεργά στους χωρικούς και χρωματικούς πειραματισμούς της ομάδας, που εξασκούνταν καθημερινά στην παρατήρηση της φύσης. Συμμετείχε στην Έκθεση ζωγραφικής όλων των τάσεων καλλιτεχνών της Πετρούπολης και στη 14η Μπιενάλε της Βενετίας το 1924.