Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Στην όψη της κάρτ-ποστάλ αναπαραγωγή έργου της Ποπόβα: Αναλυμένη σε γεωμετρικές φόρμες κατά την κυβιστική αντίληψη του χώρου εικονίζεται μια κανάτα σε τραπέζι, το οποίο υποδηλώνεται με μια επίπεδη επιφάνεια όπου εναλλάσσονται μαύρα και καφέ τετράγωνα. Στο άνω αριστερά άκρο διακρίνεται ο αριθμός 2 και τα γράμματα LIR, τυπικό κυβοφουτουριστικό μοτίβο. Η χαρακτηριστική της Ποπόβα απόδοση του όγκου με την αδρή σκίαση και τη διείσδυση και επίδραση του φωτός στις φόρμες, εντείνει την αίσθηση της υλικότητας του χώρου και της πολυεπίπεδης προοπτικής.

Στην πίσω όψη κείμενο της Ποπόβα προς την Αδελαϊδα Ρομπέρτοβνα Ντέγκε.

Popova Liubov/ Ποπόβα Λιουμπόβ
Η Λιουμπόβ Σεργκέγιεβνα Ποπόβα (1889-1924) σπούδασε αρχικά σε εργαστήρια στη Μόσχα και στη συνέχεια ταξίδεψε για να διευρύνει την καλλιτεχνική της μόρφωση στο εσωτερικό της Ρωσίας, Κίεβο και στην Ιταλία (1910-1912), όπου γνώρισε τη ρωσική εικαστική παράδοση και την τέχνη της Αναγέννησης. Το 1912 εργάστηκε στο εργαστήριο του Τάτλιν στη Μόσχα και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, μαζί με άλλους Ρώσους καλλιτέχνες όπως η Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα και η Βέρα Πέστελ, στην Ακαδημία "Λα Παλέτ". Από το 1914 συμμετείχε στις εκθέσεις της ομάδας "Βαλές Καρό" και ακολούθησε μια σταθερή εκθεσιακή πορεία, συμβάλλοντας σημαντικά στα κινήματα του Κυβοφουτουρισμού, του Σουπρεματισμού - ως ενεργό μέλος της ομάδας "Σουπρέμους" του Καζιμίρ Μαλέβιτς για το διάστημα 1916-1917- και στη συνέχεια του Κονστρουκτιβισμού. Παρουσίασε μεγάλη καλλιτεχνική δραστηριότητα με ευρύ φάσμα εικαστικής παραγωγής, καθώς ασχολήθηκε με το θέατρο, όπου δημιούργησε τα πρωτοποριακά σκηνικά για τα έργα "Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς" του Κρόμελινκ και "Γη σε Αναβρασμό" του Τρετιακόφ, σε παραγωγή του Βσέβολοντ Μέγιερχολντ, ενώ εργάστηκε στο σχεδιασμό υφασμάτων για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφασμάτων της Μόσχας. Παράλληλα ενδιαφέρθηκε για τη γραφιστική και παρήγαγε σχέδια για αφίσες, εξώφυλλα περιοδικών, βιβλία και πορσελάνες. Υπήρξε μέλος του ΙΝΧΟΥΚ και δίδαξε στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ, πρωτοστατώντας στην οργάνωση ενός νέου συστήματος καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Μετά το θάνατό της το 1924 διοργανώθηκε στη Μόσχα μεγάλη αναδρομική έκθεση, αντιπροσωπευτική του εύρους της εικαστικής παραγωγής της.