Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Στο σχέδιο παρουσιάζονται τρεις μορφές, οι δύο εκ των οποίων έχουν σχηματιστεί με έντονες και γωνιώδεις γραμμές, η μετωπική γυναίκα και το αγόρι, ενώ την τρίτη μορφή τη βλέπουμε από πίσω και το στήσιμό της, καθώς και η ενδυμασία της θυμίζει τις γυναίκες με τα κάπελα του εξπρεσιονιστή August Macke. Το αγόρι που κρατά τον κόκκορα παρουσιάζεται κλεισμένο στον εαυτό του και συγκεντρωμένο στη δουλειά που έχει αναλάβει, καθώς η μορφή είναι σκυφτή και στραμμένη προς τα μέσα. Η μορφή που πλησιάζει, αρωγός του αγοριού, διατηρεί τις αποστάσεις της από την κεντρική φιγούρα. Το έργο εντάσσεται στα κυβοφουτουριστικά - ραγιονιστικά έργα της Γκοντσαρόβα, που διατηρεί τις αποστάσεις της από την απόλυτη ταύτιση με κάποιο κίνημα και παρουσιάζει τη δική ελεύθερη πριμιτιβιστική εκδοχή των εικόνων.

Goncharova Natalia / Γκοντσαρόβα Ναταλία
Η Ναταλία Σεργκέγιεβνα Γκοντσαρόβα γεννήθηκε το 1881 στο Λοντζίνο της επαρχείας Τούλα και πέθανε το 1962 στο Παρίσι. Το 1898 γράφτηκε στη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας, όπου σπούδασε γλυπτική. Το 1900 γνώρισε το Μιχαήλ Λαριόνοφ, που θα γίνει σύντροφός της μέχρι το τέλος της ζωής του, εγκατέλειψε τη γλυπτική και στράφηκε στη ζωγραφική. Από το 1906 μέχρι το 1910 συμμετέχει σε διάφορες πρωτοποριακές εκθέσεις, ανάμεσά τους οι εκθέσεις που διοργάνωσε το περιοδικό Χρυσόμαλλο Δέρας. Το 1912 άρχισε να εικονογραφεί βιβλία του Χλέμπνικοφ, του Κρουτσόνιχ και άλλων φουτουριστών ποιητών. Το 1913, σκηνοθέτησε με το Λαριόνοφ και έπαιξε στο φουτουριστικό φιλμ Δράμα στο φουτουριστικό καμπαρέ αρ. 13. Το 1914, σχεδίασε τα σκηνικά για το Χρυσό κόκκορα του Ντιαγκίλεφ και το 1915 πήγε στη Λοζάνη. Από το 1917 θα μείνει μόνιμα στο Παρίσι. Εργάστηκε ως σκηνογράφος και εικονογράφος βιβλίων. Συνέχισε να ζωγραφίζει ως το τέλος της ζωής της, αλλά εξέθεσε λίγα έργα.