Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Η ομάδα ΟΥΝΟΒΙΣ (Επιβεβαιωτές της Νέας Τέχνης) στην οποία ανήκε ο Κουντριασόφ ήταν μια οργάνωση σπουδαστών και καλλιτεχνών που ιδρύθηκε στις αρχές του 1920 στην πόλη Βίτεμπσκ της Λευκορωσίας από τον Καζιμίρ Μαλέβιτς και επεδίωκε τη διερεύνηση και εφαρμογή των νέων θεωριών στην τέχνη και ιδίως της θεωρίας του σουπρεματισμού, με απώτερο στόχο το σχεδιασμό της νέας σοβιετικής κοινωνίας μέσω της τέχνης. Η ομάδα έδωσε έμφαση στην δημόσια εικόνα της πόλης διακοσμώντας προσόψεις κτιρίων, επιγραφές καταστημάτων, τραμ, εσωτερικά θεάτρων και δημόσιων υπηρεσιών κλπ. Η ομάδα απέκτησε και παραρτήματα σε επαρχιακές πόλεις της Ρωσίας, όπως στο Ορενμπουργκ, προσωπική κατάκτηση του Κουντριασόφ και στο Σμολένσκ. Η ομάδα «ΟΥΝΟΒΙΣ» διαλύθηκε το καλοκαίρι του 1922 όταν αποφοίτησαν οι πρώτοι σπουδαστές. Στη συνέχεια ο Καζιμίρ Μαλέβιτς διηύθυνε το Ινστιτούτο «ΓΚΙΝΧΟΥΚ» στην Πετρούπολη. Μας έχουν διασωθεί μια σειρά από σχέδια τα οποία ανάλογα με τη ματιά όρασης θυμίζουν γεωμετρικά κεφάλια ή πολεοδομικά σχέδια, ενώ παράλληλα θυμίζουν και τα αντιανάγλυφα του Τάτλιν. Πιθανότατα να είναι σχεδιάστικές μελέτες.

Kudriashev Ivan / Κουντριασόφ Ιβάν
Ο Ιβάν Αλεξέγιεβιτς Κουντριασόφ γεννήθηκε στην Καλούγκα το 1896 και πέθανε στη Μόσχα το 1972. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας (1913-17). Μαθήτευσε στα ΣΒΟΜΑΣ της Μόσχας (1918-19) με τον Καζιμίρ Μαλέβιτς. Πρώτες αφηρημένες συνθέσεις το 1917. Το 1919, στάλθηκε στο Ορενμπούργκ για να οργανώσει Ελεύθερα Καλλιτεχνικά Εργαστήρια. Συμμετείχε στην Πρώτη Κρατική Έκθεση του Ορενμπούργκ, με σχέδια για την τοιχογραφία του πρώτου σοβιετικού θεάτρου και άλλα αφηρημένα έργα. Το 1920, οργάνωσε το τμήμα της ομάδας Ούνοβις στο Ορενμπούργκ. Τον ίδιο χρόνο συνάντησε εκεί το Μαλέβιτς και το Λισίτσκι. Το 1921, ως επόπτης ενός τρένου για τη διακομιδή λιμοκτονούντων παιδιών, πήγε στο Σμολένσκ, όπου συνάντησε την Καταρζίνα Κομπρό και το Βλαντισλάβ Στρζεμίνσκι. Στα τέλη του 1921 γύρισε στη Μόσχα. Συμμετείχε με έργα του στην Πρώτη Έκθεση Ρωσικής Τέχνης στο Βερολίνο το 1922 και στο Άμστερνταμ το 1923. Μεταξύ των ετών 1925 και 1928 παρουσίασε τα κοσμικά αφηρημένα έργα του στην πρώτη, δεύτερη και τρίτη έκθεση της ΟΣΤ. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 ασχολήθηκε ξανά με τα προβλήματα της κοσμικής αφηρημένης ζωγραφικής.