Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Φωτογραφία από τη 19η Κρατική Έκθεση στη Μόσχα το 1920, που οργανώθηκε από το NARKOMPROS. Εικονίζονται δύο τοίχοι με αναρτημένα έργα του Αλεξάντρ Ρότσενκο και της Βαρβάρα Στεπάνοβα. Στον τοίχο αριστερά διακρίνονται τα έργα του Ρότσενκο και μια λεζάντα με το όνομά του, ενώ στον δεξιό τοίχο βρίσκονται τα έργα της Στεπάνοβα και μια αντίστοιχη λεζάντα με το όνομα της καλλιτέχνιδας.

[Rodchenko - Stepanova /Αλ.Ροντσένκο-Β.Στεπάνοβα]
Ο Αλεξάντρ Μιχαήλοβιτς Ρότσενκο (1891-1956) γεννήθηκε στην Πετρούπολη και ξεκίνησε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών του Καζάν (1910-1914). Στη συνέχεια σπούδασε στο Ινστιτούτο Στρόγκανοφ στη Μόσχα και στα μέσα της δεκαετίας του 1910 άρχισε να συμμετέχει σε πρωτοποριακές εκθέσεις. Γνώρισε το έργο του Μαλέβιτς και του Τάτλιν, καθώς και τη θεωρητική πραγματεία του Καντίνσκι και προέβη στη δική του εικαστική πρόταση, το γραμμισμό, ενώ προχώρησε στην κατασκευή τρισδιάστατων αιωρούμενων κινητών κατασκευών στα χρόνια 1920-1921. Υπήρξε σημαντική προσωπικότητα στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Μόσχας, συμμετείχε σε πολυάριθμες εκθέσεις και από το 1918 εργάστηκε στην υπηρεσία του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (IZO NARKOMPROS). Το 1920 έγινε ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ) και ξεκίνησε τη διδακτική του δραστηριότητα στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και αργότερα στο Ανώτερο Κρατικό Καλλιτεχνικό και Τεχνικό Ινστιτούτο (ΒΧΟΥΤΕΙΝ) ως το 1930. Στα χρόνια αυτά ασχολήθηκε επίσης και με την τυπογραφία, τη φωτογραφία, το φωτομοντάζ, τη σκηνογραφία και εργάστηκε στα περιοδικά ΛΕΦ και ΝΟΒΙ ΛΕΦ, ενώ παράλληλα ανέπτυξε στενή συνεργασία με τον Μαγιακόφσκι στο χώρο της διαφήμισης και στην εικονογράφηση ποιημάτων. Κατά τη δεκαετία του 1930 εργάστηκε στη γραφιστική επιμέλεια του περιοδικού Η Οικοδόμηση της ΕΣΣΔ, ενώ τα επόμενα χρόνια επέστρεψε στη ζωγραφική.
Η Βαρβάρα Φιοντόροβνα Στεπάνοβα γεννήθηκε στη Λιθουανία το 1894 και το 1911 παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Καζάν, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα σύζυγό της Αλεξάντρ Ρότσενκο. Από το 1912 συνέχισε τις σπουδές της στη Μόσχα και φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών Στρόγκονοφ. Υπήρξε μέλος του ΙΖΟ Νάρκομπρος και παρουσίασε έντονη εκθεσιακή δραστηριότητα, με συμμετοχές στην Πέμπτη Κρατική Έκθεση (1918-1919), στην Έκθεση των Τεσσάρων (1920) και στην έκθεση 5Χ5=25. Στα χρόνια 1920-1923 μαζί με τον Ρότσενκο ήταν μέλος του ΙΝΧΟΥΚ και συμμετείχε ενεργά στη διαμόρφωση και την εξέλιξη του κινήματος του Κονστρουκτιβισμού. Η καλλιτεχνική της δημιουργία επεκτάθηκε σε διάφορους τομείς εφαρμοσμένων τεχνών αλλά και στην παραγωγή. Από το 1919 ασχολήθηκε με το σχεδιασμό βιβλίων και το 1922 ανέλαβε τη δημιουργία των σκηνικών και των κοστουμιών για το θεατρικό έργο Ο Θάνατος του Ταρέλκιν του Μέγιερχολντ, ενώ για ένα διάστημα (1923-1924) εργάστηκε στο Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Εκτύπωσης Υφαντών της Μόσχας, ως σχεδιάστρια. Στη δεκαετία του 1920, παράλληλα με τη διδακτική της δραστηριότητα στα ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ, υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών ΛΕΦ και ΝΟΒΙ ΛΕΦ, ενταγμένη στον κύκλο του Μαγιακόφσκι. Η ενασχόλησή της με τη γραφιστική και την τυπογραφία συνεχίστηκε και στην επόμενη δεκαετία, καθώς εργάστηκε σε διάφορα περιοδικά, μεταξύ των οποίων και η Η Οικοδόμηση της ΕΣΣΔ. Αργότερα, όπως και ο Ρότσενκο, στράφηκε στη ζωγραφική. Πέθανε τον Μάιο του 1958 στη Μόσχα.