Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Το έργο παρουσιάζει ένα τοπίο, με κοιλάδες και υψώματα και θυμίζει έντονα τους plein air πίνακες της Έντερ. Οι πίνακες αυτοί ζωγραφίστηκαν με τη μέθοδο της διευρυμένης όρασης. Στόχος τους ήταν να απεικονιστούν με οριζόντιες, κάθετες και καμπύλες συνθέσεις, η δυναμική κίνηση των ηχοχρωματικών στοιχείων, η ηχοχρωματική μετάβαση από τη μια τονικότητα στην άλλη, ενώ οι τόνοι τους είναι απλοί και αρμονικοί. Μέσα στα πλαίσια του Νέου Χωρικού Ρεαλισμού ο Ματιούσιν και οι μαθητές του δημιουργούν τις καινούριες εικόνες του διευρυμένου κόσμου, που παίρνει στοιχεία από το φυσικό κόσμο, αλλά επεκτείνει τη χρωματικότητα και τη δυναμική των εικόνων που παρουσιάζει. Οι πίνακες αυτοί θυμίζουν παιδική ζωγραφική, καθώς η ματιά με την οποία έχουν γίνει είναι πιο καθαρή, πιο απελευθερωμένη από τις συμβατικότητες και τους κανόνες ρεαλιστική απόδοσης του τοπίου.

Ender Maria / Έντερ Μαρία
Η Μαρία Βλαντιμίροβνα Έντερ (1897-1942) ήταν η πιο στενή συνεργάτης του Μιχαήλ Ματιούσιν και εργαζόταν για εκείνον από το 1916. Από το 1918 ως το 1922 σπούδασε στα Εργαστήρια Ρεαλισμού του Χώρου στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) της Πετρούπολης με το Ματιούσιν ως δάσκαλο. Το 1923, έγινε μέλος του Μουσείου Ζωγραφικής Παιδείας στην Πετρούπολη και συμμετείχε στην Έκθεση ζωγραφικής όλων των τάσεων των καλλιτεχνών της Πετρούπολης. Το 1924, πήρε μέρος στη 14η Μπιενάλε της Βενετίας. Κατά την περίοδο 1925-26 εργάστηκε στο Τμήμα Οργανικής Παιδείας του ΓΚΙΝΧΟΥΚ, ως διευθύντρια στο Εργαστήριο Αντίληψης Μορφής-Χρώματος, ενώ την περίοδο 1930-32 δίδαξε θεωρία του χρώματος στο Ινστιτούτο Προλεταριακής Εικαστικής Τέχνης του Λένινγκραντ. Το 1932, βοήθησε το Ματιούσιν στη σύνταξη της μελέτης του «Οι νόμοι που κυβερνούν την ποικιλία των χρωματικών συνδυασμών: Εγχειρίδιο χρώματος». Στη δεκαετία του 1930 σενέχισε να ασχολείται με τα προβλήματα του χρώματος στην αρχιτεκτονική. Συμμετείχε μαζί με τον αδελφό της Μπορίς στις χρωματικές διακοσμήσεις των σοβιετικών περιπτέρων στις Παγκόσμιες Εκθέσεις στο Παρίσι (1937) και στη Νέα Υόρκη (1939).