Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Το 1932 τυπώθηκε η χρωματική θεωρία του Matiushin «Οι νόμοι που κυβερνούν την ποικιλία των χρωματικών συνδυασμών: Εγχειρίδιο χρώματος». (Spravochnik po tsvety). Οι μαθητές του Ματιούσιν υπό την καθοδήγηση του δασκάλου τους έφτιαχναν διάφορες σπουδές συνδυάζοντας τα βασικά με τα συμπληρωματικά χρώματα και τα μετεικάσματά τους, επιδιώκοντας αρμονικούς συνδυασμούς. Τα συμπεράσματα που προέκυπταν από τα πειράματα με το χρώμα, εκθέτονταν στις ετήσιες εκθέσεις της Σχολής. Η Έντερ στο συγκεκριμένο έργο έχει "κατασκευάσει" μια οργανική εικόνα που θυμίζει τις διαφορετικές απόψεις που δίνει ένα πρίσμα, σαν να έχει αποτυπώσει τους διαφορετικούς χρωματισμούς που έχουν προκύψει από τη διάθλαση του φωτός. Όλα τα έργα της Έντερ έχουν ζωγραφιστεί στα πλαίσια της διευρυμένης όρασης του Ματιούσιν και της σχολής του.

Ender Maria / Έντερ Μαρία
Η Μαρία Βλαντιμίροβνα Έντερ (1897-1942) ήταν η πιο στενή συνεργάτης του Μιχαήλ Ματιούσιν και εργαζόταν για εκείνον από το 1916. Από το 1918 ως το 1922 σπούδασε στα Εργαστήρια Ρεαλισμού του Χώρου στα Ελεύθερα Κρατικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) της Πετρούπολης με το Ματιούσιν ως δάσκαλο. Το 1923, έγινε μέλος του Μουσείου Ζωγραφικής Παιδείας στην Πετρούπολη και συμμετείχε στην Έκθεση ζωγραφικής όλων των τάσεων των καλλιτεχνών της Πετρούπολης. Το 1924, πήρε μέρος στη 14η Μπιενάλε της Βενετίας. Κατά την περίοδο 1925-26 εργάστηκε στο Τμήμα Οργανικής Παιδείας του ΓΚΙΝΧΟΥΚ, ως διευθύντρια στο Εργαστήριο Αντίληψης Μορφής-Χρώματος, ενώ την περίοδο 1930-32 δίδαξε θεωρία του χρώματος στο Ινστιτούτο Προλεταριακής Εικαστικής Τέχνης του Λένινγκραντ. Το 1932, βοήθησε το Ματιούσιν στη σύνταξη της μελέτης του «Οι νόμοι που κυβερνούν την ποικιλία των χρωματικών συνδυασμών: Εγχειρίδιο χρώματος». Στη δεκαετία του 1930 σενέχισε να ασχολείται με τα προβλήματα του χρώματος στην αρχιτεκτονική. Συμμετείχε μαζί με τον αδελφό της Μπορίς στις χρωματικές διακοσμήσεις των σοβιετικών περιπτέρων στις Παγκόσμιες Εκθέσεις στο Παρίσι (1937) και στη Νέα Υόρκη (1939).